zamyslona

Jestem spokojna... Wyciszona... Jakby nie ja... Jutro czuwanie... Zapalę znicz... Niech rozswietli półmrok panujacy w swiatyni... Slyszałam o głupich lańcuszkach na gadu-gadu... Więc powiem Wam co dzialo się dzięki takim głupim łańcuszkom... Odbył się biały marsz ulicami Poznania... Masz Internautow, którzy przeszli w milczeniu od Placu Adama Mickiewicza do katedry... Marsz, w którym uczestniczyło 25 tysięcy ludzi... Którzy dowiedzieli się o nim dzięki głupiemu łańcuszkowi... Ja też... Nie spodziewałam się takiej ilosci ludzi... Myslałam, że to urwie się gdzies, przyjdzie trochę ludzi... A tu? Bez żadnego nagłosnienia ze strony mediów... Tak po prostu... Stałam pod katedra... Wpatrzona w płomienie swiec poustawianych pod pomnikiem Ojca Swiętego i spiewałam "Barkę"... Dla Niego... Modliłam się... Ale do Korola Wojtyły... Do Boga za Jego wstawiennictwem... Wiem, że jest już Swięty... Ale czułam się taka samotna... Samotna posród tłumu... Ręce w kieszeni, z oczu spływały łzy... Nikt nie przytulił... Nikt nie scisnał mocniej dloni w gescie pociechy... Potrzebowałam tego... Myslałam o Kubie...

Napisał...
Czesć Słoneczko... Co tam u Ciebie... Chciałby się spotkać ze mna w sobotę... Chce żebym przyjechała... Napisał, że przytuliłby... Pomasował bolacy brzuszek... Swoja droga, skad on wie... Skad wie, że mdleję z bólu... Zakończenie: może nie tylko to... Ech... Cóż... Mętlik w głowie... Nie wiem dlaczego tak nagle... Nie wiem w jakim celu... Będzie 5 miesięcy... Będzie... Milczenie... Braku kontaktu... A teraz jak? Tak po prostu się przytulić... Nie wyobrażam sobie tego... Będę stała obok... Trzymala ręce w kieszeni, zacisnięte w pięsć... z bezsilnosci... I ze strachu, że mogłabym go chwycić za rękę... Niczym nie sprowokuję... Chcę...

Marzę by isć z nim zapalić swiecę... Pomodlić się... Oprzeć się plecami o jego silne ciało i nic nie mówić... Trwać w zadumie... Tylko czuć sama obecnosć... Zjednoczyć się w myslach, modlitwie, skupieniu...

Pójsć na spacer...
Nad rzekę...